hayat

20 YILLIK ŞU HAYATIM ÖZETİ İSTEDİGİM HİÇ BİRŞEY OLMADI ANLIYORMUSUN? HİÇ BİRŞEY.. BEN BÖYLE HAYATIN TA..........................

Hayattan aşka..

  Hayat, çok bilinmeyenli bir denklem gibidir. Herkes çözmek ister fakat başaramaz , çözdüm diyenlerde aslında çözdügünü sanar,aslında böyle beylik laflar ettigime bakmayın bende çözümü bilmiyorum. Kimbilir belki sen biliyorsundur?
   Hayatta herkes sürekli bir beklenti içindedir kimileri beklentileri için emek harcar, kimileri kestirme yoldan hedefe ulaşayım der ilk çıkmaz da duvara çarpar ama sonucta birileri kazanır birileri kaybeder nedense kazananlar hep haklıdır, kaybedenler hep bahanecidir, düşündügümüz zaman burada bir adaletsizlik yokmu? O kazananlar hiç kaybetmeyecekmi? Elbette onlarda hayatlarının belirli bir döneminde kaybedecekler, çünkü hep kazanan insan yoktur tarihte? Kaybedenler onun için üzülmesin çünkü insanoglu ölüme bile alıstıktan sonra, şu hayatta herşeye alışır ayrıca kaybedenler; kazandıkları ilk basarıda önceki tüm başarızlıkları unutulur, ve yeniden yazılır hayat öyküleri, çünkü insanoglu çabuk unutan bir varlıkdır. Çogu zaman hayattan ders cıkarmayız, hep şunu söylerler bize dostlarımız zamanla gececek, zaman herseyin ilacıdır, evet zamanla geciyor fakat biz gerekli mesajı yada mesajları almıyoruz o sürede sadece zaman geciyor ve insan unutuyor, işte bütün mesele bu ,hayatta insan ne istedigini bilmeli derler ya, aslında insan önce kendini tanımalı ve gerçekleri  kabul etmeli, kendisiyle önce toplantı yapmalı, kendisine yalan söylemeyecegine göre dogru yoldadır, sonra hayata bakmalı çünkü artık gercekten de ne istedigini biliyordur, en ufak bir başarsızlıkta yılmayacaktır, çünkü onun bir hedefi ya da hedefleri vardır. Şunu unutmayınız ki umutunu kaybeden insan o gün biyolojik olarak ölmese de ruhen ölmüştür.
     Duyguların anlamsız ve sahte olduğu şu yüzyılda elbette insan ne kadar çabalasada asla gercek mutluluğa ulaşamaz. sadece ulastıgını sanar kendi iç dünyasında  mutlu olur , çünkü kendi duyguları sahtedir o yüzden duyguların en kutsalı olan mutluluk da sahtedir otamatik olarak, ben yukarıda yüzyılımızın sistemleşmiş robotlarını tarif ettim. çevremizde cok var bu robotlardan o nedenle herkesin aradıgı ve bazıların bulduğunu sandıgı aşkı bulamıyoruz, o yüzden aşk romanları en popüler kitaplar oluyor memleketimizde, çünkü
aşk duygusunu yaşıyamıyoruz gerçekte, kimi zaman bu sistemi degiştirecek birileri cıkıyor ama onlarda genelde bir araya gelemiyorlar ve iki yalnız olarak birbirilerini bekliyorlar gökyüzüne yalvararak. Düşünebiliyor musunuz? çogumuz duygularımızı kaybetmişiz ve hayatın güzeliklerini yaşayamıyoruz, sürekli hayatta birbirimizi kandırmaya çalışıyoruz, çünkü hayatta  herkesde öne çıkma hırsı var, bu nedenle her geçen gün sistem adamların sayısı git gide artıyor çünkü içinde bulundugumuz kapitalist sistem bunu istiyor ve çogumuz bu kapitalist sistemin kuklası ne yazıkki ve her gecen günde bu kuklaların sayısı hiç azınsanmayacak biçimde artıyor.
   ben gercek anlamda duygusal bir insanım ve aşka sonuna kadar inanıyorum, elbet bir gün diger yarımı bulacagım. Hayatımda hiçbir zaman sistemin adamı olmadım ve olmamda. gelin sizde olmayın belki dünyayı degiştiremeyiz, fakat kendimizi mutlu ederiz en azından ve çevremizi.
         Son olarak hayatınızda mizahı eksik etmeyin :D:D:D